02/12: Brussel - Los Angeles

Hoelang duurt een dag? 24 uur?

Uitgezonderd bij onze eerste fietstocht (de groene valleienroute) maakten we er een gewoonte van om onze belevenissen en indrukken neer te pennen.

• Dinsdagochtend, 2 december 2008 (4 uur)

Mijn biologische klok wekte me reeds om 4 uur. Ik overwin mijn drang om zoals altijd op te staan en zie op de wekkerradio hoe het toch vlug 5 uur wordt. We willen om 6 uur op de autostrade richting Brussel zijn, om de file te vermijden. Met dank aan Iwein en onze jongste zoon Karel voor de logistieke steun. Onze fietsen, verpakt in fietsdozen (gisterenavond nog vernist) werden op de aanhangwagen vastgesjord.

In de vertrekhal liepen we mijn oudste zus Annie en haar man Jean tegen het lijf. Ze had zopas haar dochter Veronique aan de luchthaven uitgewuifd richting Rome.

Vergeten!

Ik maak er een sport van om altijd iets te vergeten en dat juist voor het vertrek vast te stellen. Een geluk dat we ruim op tijd waren en onze zoon Filip en Katarina nog de tijd hadden om heen en weer te sporen en de waterfilter thuis op te halen. Tijdens het wachten maakte mijn zus er ons attent op dat je hier je bagage extra kunt inpakken, €5 per stuk maar wel verzekerd tegen verlies, diefstal of beschadiging voor een bedrag van ± €500 per stuk.

Veel tijd bleef er niet meer over om in te checken, even later werden onze fietsen door het bagagepersoneel opgehaald.

De vlucht naar London-Heathrow verliep vlekkeloos. We zijn geruste zielen: Tijdens het wachten op de aansluiting worden onze namen afgeroepen; we hadden ons aan de balie nog niet aangemeld om in te checken, we moeten het nog leren. Met onze bagage is alles ok: deze lag al in het vliegtuig.

We zien er verdacht uit

Bij het inschepen voor de vlucht naar LA, worden we door de veiligheidsdiensten uit de rij gepikt. we worden voor de tweede maal gefouilleerd, nu moeten ook onze schoenen uit. Het dragen van een fietswindjack is blijkbaar al voldoende om er verdacht uit te zien, bij mijn weten droegen de kapers van 9/11 dat niet.

De vlucht naar LA verliep vlekkeloos, de bediening is prima en de mensen van Air New Zealand doen hun best. We zitten in deze Boeing 777 met 3x3 zetels op 1 rij. Op een schermpje ingebouwd in de rugleuning van de passagier vooraan, kun je de vluchtgegevens zoals snelheid (950 km per uur), temperatuur (-52 graden), de hoogte (12 km) en de tijd van aankomst aflezen. In een animatiefilmpje bekijk je de vluchtroute; zo zie je dat het vliegtuig langs IJsland, over het oosten van Canada zo zuidwaarts richting LA vliegt.