Dinsdag 30 december 2008
We maken van de gedwongen rustdag gebruik om deze stad te bezoeken. Gedwongen? Er waren geen tickets beschikbaar voor de ferry naar het Zuidereiland. Als je in Wellington bent mag een bezoek aan het Te Papa Tongarewa National Museum niet ontbreken, de moeder van alle musea in New-Zealand, de toegang is zelfs gratis. Dit museum bevat zowat alles wat in New-Zealand van belang is tot en met de tijd van James Cook en de Maori's. Een afdeling is ingericht als workshop. Er wordt in een gebouwtje een aardbeving nagebootst. En nog veel meer, gewoon te veel om op te noemen.
Het werd reeds laat in de namiddag toen we terug aan het backpackershotel aankwamen. Nog vlug de weg verkent naar de ferry voor morgen. Morgen moeten we op tijd uit de veren, de ferry vertrekt om 8u25. Je moet er minstens een half uur op voorhand zijn.
Een uitnodiging
Zo gaat dat bij ons, we drinken in de lounge een warme kop chocomelk (dat maken ze hier met melk en een stuk chocolade erin, niet zomaar een zakje openscheuren) en een bejaard koppel vraagt of de zetel naast ons vrij is. We geraken aan de babbel, het koppel is afkomstig van het Zuidereiland, maar geniet van hun welverdiende rust in één van de vele baaien die Wellington rijk is. Het gesprek duurde vrij lang, het komt er op neer dat wanneer we terugkeren van het Zuidereiland we door hen opgepikt zullen worden, en bij hen mogen overnachten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten