Maandag 22 december 2008
Het is een beetje zoals door de bomen het bos niet meer zien. Er is zoveel te zien, je moet een keuze maken. Het blubbert hier overal. We roken dat gisterenavond al bij het opzetten van de tent. In vogelvlucht ongeveer een 200 meter bevindt zich de ingang van Whakarewarewa Thermal Area. Richting (*) passeerden we langs de weg verscheidene kokende modderpoelen. Het moet een heet boeltje zijn, je ziet regelmatig rookpluimen opstijgen. Eenmaal binnen het domein werden we naar het moaridorp geleidt. Na een begroetingsritueel werd er een show van dans en zang opgevoerd. Indrukwekkend is de gekkebekketrekkerijen, sommige van die kerels hebben een ontzettend lange tong. Je kunt dat soms ook zien bij het aantreden van de nationale rugbyploeg All Blacks. Daarna maakten we een rondwandeling op de paden van de blubberende en sissende omgeving. Ik schrijf wel op de paden. Geen zinnig mens die het waagt om ernaast te stappen, je voelt en ziet de hitte uit de grond komen. Het blubbert links en rechts en regelmatig spuit een geiser water en stoom de lucht in. De tijd gaat vlug als je hier rondloopt, het is fascinerend, het houdt je bezig.
Morgen voormiddag kijken we wat er nog verder in de omgeving te ontdekken valt. In de namiddag nemen we de bus naar Te Puke, het middelpunt op aarde van de kiwivrucht.
(*) Onbekende richting. Wordt opgevraagd en later online gezet...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten