Pancake Rocks and Blowholes
Vroeg uit de veren, het hoogtij wachtte niet op ons. We genoten van het natuurspektakel, het gebulder, het geraas, het geweld waarmede het water zich door de openingen van allerlei afmetingen jaagt. Het is fascinerend. Een natuurdocumentaire kan de indrukken die je hier beleefd moeilijk weergeven. De opkomende zon zorgde voor een extra dimensie.
We besluiten deze avond hier te blijven om dit nog eens mee te maken. Toen we terugkeerden rond 11 uur stond de campingbaas ons al op te wachten. Of we hier nog een dag bleven, de checkout was immers om 10 uur. Hij was ongerust, een alleenstaande tent zonder fietsen... Ik overtrad het huisreglement, reglementen zijn reglementen alhoewel we met de visakaart in de hand stonden, bleef hij maar doordrammen. Was er een andere camping in de buurt waren we zeker opgestapt. Zijn ongerustheid reikte niet verder dan zijn centen. We vulden de namiddag met het bijwerken van het dagboek, de camping leek uitgestorven. Later op de avond genoten we terug van het natuurspektakel, nu met de ondergaande zon. Morgen trekken we verder naar Westport, daar kunnen we de zeehondenkolonie spotten.“Mein Kampf Führer”
Reglementen zijn reglementen. De baas en bazin joegen deze avond ons samen met een Schots echtpaar en de andere gasten uit de keuken buiten. Om 10 uur stipt gaat de boel op slot, iedereen weg, service? Het hoogtij aan de Pancake Rocks was deze avond om 8u45, dus iedereen komt later aan, er wordt later gegeten, maar hier geen uitzonderingen. Tijdens de dag reed hij voortdurend met zijn auto als een jachtdier op zijn terrein, op zoek naar kampeerders die het bureel (overkant van de straat en niet onmiddellijk in het zicht) voorbij reden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten