- Matakohe - Dargaville 53 km, in totaal 2878 km en 4u58 onderweg (2u53 gefietst aan 18,6 km/h en max. 68,8 km/h)
We willen het museum nog één keer zien. De tentoongestelde meubelen van kaurihout, vernist met het kaurihars zijn een lust voor het oog. In de inkomhal staan salontafeltjes gemaakt van kauri, afkomstig van stammen die 30000 jaar in het moeras gelegen hebben en onlangs zijn opgegraven.
The story of the dying tree
In 1986 is een kauriboom getroffen door de bliksem. In 1990 werd duidelijk dat de boom verloren was en begon men met het vellen en verwerken van het hout. Een aparte afdeling van het museum is gewijd aan deze boom. Een hele fotoreportage, gemaakt van deze operatie, is bevestigd aan één zijde van de doorsnede (stamlengte 22,5 meter) van de boom. Aan een andere zijde van een muur hangt een doorsnede schijf, met daar rond cirkels getekend die de omtrek omschrijven van de kanjers die er vroeger waren, maar ook nu nog bestaan.
Op 16 februari zijn we uitgenodigd bij Roy, the bluejacket volonteer, die onze verloren fietstas opgemerkt had. Zonder zijn hulp waren we zeker in de problemen geraakt.
De plannen van de resterende dagen zijn gemaakt. De trajecten zullen niet langer zijn dan ongeveer 50 km per dag. We fietsen niet verder dan tot Whangarei. Daar nemen we de bus richting Auckland; verder op de HS1 fietsen is te gevaarlijk.
Het was vandaag een vlakke rit (hoelang is dat geleden) met af en toe rugwind. We zetten er vaart achter, de warmte in de namiddag maakt het fietsen lastig. Rond 1 uur kwamen we aan in Dargaville en verorberden alvorens te lunchen, een sappige suikermeloen, die we kochten aan een kraampje. Morgen fietsen we verder tot het Waipoua Forest. De Tana Matahuta staat op het programma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten